پارگی مینیسک زانو چگونه درمان میشود؟
مینیسکها ساختاری در داخل زانو هستند که وظیفه جذب فشار و شوکهای حین حرکت زانو را برعهده دارند. پارگی مینیسک به معنای آسیب دیدگی کم یا زیاد یکی از مینیسکهای زانو در اثر چرخش ناگهانی یا برخورد شدید است که موجب درد، تورم و محدودیت حرکت یا قفل شدگی زانو میشود. برای درمان این عارضه روشهای مختلفی وجود دارد که پزشک متخصص با توجه به وضعیت بیمار و با کمک آزمایشهای مختلف تصویربرداری تعیین میکند. برای آشنایی بیشتر با روشهای درمان پارگی مینیسک با ما همراه باشید.
روشهای درمان پارگی مینیسک زانو
به منظور جلوگیری از آسیبهای بیشتر و پیشگیری از بازگشت مشکل، رعایت نکاتی از جمله جلوگیری از وارد کردن فشار زیاد بر زانو و انجام تمرینات تقویتی میتواند مفید باشد. روشهای درمان پارگی مینیسک زانو به نوع و شدت آسیب و محل پارگی آن بستگی دارد و به دو دسته اصلی روشهای درمانی غیر جراحی و جراحی تقسیم میشود. در این بخش به مهمترین روشهای درمانی این عارضه و توضیح هر کدام از آنها میپردازیم:
استراحت
یکی از اقدامات مهم در مراحل اولیه درمان پارگی مینیسک زانو، استراحت است و هنگام استراحت باید به توصیههای زیر عمل کنید:
- اجتناب از انجام فعالیتهای شدید، ورزش و حرکات چرخشی تا زمانی که درد و تورم زانو کاهش پیدا نکرده است.
- استفاده از زانو بند یا باند کشی که موجب کاهش فشار و تحریک زانو میشود.
- استفاده از بالشت برای قرار دادن پای آسیب دیده بالاتر از سطح بدن که موجب کاهش التهاب میشود.
برنامه استراحت برای هر فرد، توسط متخصص و با توجه به شرایط او تعیین میشود. اگر درد و تورم با رعایت نکات فوق بهبود نیافت سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
تزریق کورتیکو استروئید (کورتون)
تزریق کورتیکو استروئید یا کورتون یک روش درمانی غیر جراحی است که هنگام وجود التهاب و درد ناشی از پارگی مینیسک مورد استفاده قرار میگیرد. تصمیمگیری برای تزریق کورتون به عهده پزشک است و بیماران نباید خودسرانه این کار را انجام دهند. تزریق کورتیکو استروئید طبق مراحل زیر انجام میشود:
- تعیین مکان تزریق توسط پزشک متخصص
- استریلسازی و ضد عفونی دقیق محل تزریق
- تزریق کورتیکو استروئید با یک سوزن نازک به محل مشخص شده
- پیگیری و ارزیابی علائم پس از تزریق و تکرار آن در صورت نیاز
- رعایت توصیهها و محدودیتهای پس از تزریق
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی روشی مؤثر و بسیار مهم در درمان پارگی مینیسک زانو است که توسط فیزیوتراپیست انجام میشود. این روش بر تقویت عضلات، بهبود تعادل و اصلاح الگوهای حرکتی تمرکز دارد و با استفاده از تمرینات و تکنیکهای خاص، موجب بهبود علائم و عملکرد زانو میشود. برخی از روشها و تکنیکهای درمانی در فیزیوتراپی مینیسک زانو به شرح زیر است:
- تمرینات تقویتی عضلات زانو و اطراف آن
- تمرینات تعادل و کنترل عضلات
- ماساژ و تکنیک هایمانیوال
- تمرینات کاهش محدودیت حرکتی زانو
- تمرینات تعدیل الگوهای حرکتی
- تمرینات اصلاح قامت و نحوه راه رفتن
برای رسیدن به بهترین نتیجه در فیزیوتراپی مینیسک زانو، لازم است با متخصص فیزیوتراپی همکاری نزدیکی داشته باشید و جلسات خود را به تعویق نیندازید.
ورزشهای مناسب
ورزشهای مناسب برای درمان مینیسک زانو باید موجب تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود تعادل و کنترل حرکتی شوند. برخی از این ورزشها به شرح زیر است:
- تمرینات تقویتی عضلات قامت مانند اسکات و لانگ پلانگ
- تمرینات تقویتی عضلات اطراف زانو مانند انقباض عضلات چهار سر ران با استفاده از وزن خود یا مقاومتهای ورزشی
- تمرینات تعادل و کنترل حرکتی مانند تمرینات بر روی یک پا یا تعادل روی یک سطح نرم
- شنا
- دوچرخه سواری با سرعت متوسط و بر روی مسیر صاف
- یوگا و پیلاتس
- پیاده روی بر روی سطح هموار
یخ
استفاده از یخ یک درمان موقتی برای پارگی مینیسک زانو است که موجب کاهش درد و التهاب میشود. این روش به کاهش خونرسانی منطقه آسیب دیده کمک کرده و دیگر علائم ناشی از التهاب را موقتاً کاهش میدهد. مراحل استفاده از یخ برای کاهش خونرسانی به مینیسک پاره شده به شرح زیر است:
- از یخهای خرد شده یا کمپرس یخ استفاده کنید و آن را در یک حوله یا پارچه نازک بپیچید تا مستقیماً با پوست تماس نداشته باشد.
- یخ را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی منطقه آسیب دیده قرار دهید و پس از آن به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه استراحت دهید.
- از یخ در فواصل منظم استفاده کنید و از زیاده روی در استفاده از آن جدا خودداری کنید.
جراحی مینیسک زانو
در مواردی که مینیسک زانو دچار آسیب دیدگی شدیدی شده و روشهای درمانی غیر جراحی نتایج چندان مطلوبی ندارد، جراحی به یکی از روشهای زیر انجام میشود:
- جراحی ترمیمی که به منظور ترمیم بخشهای آسیب دیده مینیسکهای جوانتر انجام میشود.
- جراحی اصلاحی و برش مینیسک که به منظور تنظیم اندازه مینیسک انجام میشود.
جراحی مینیسک را میتوان به دو دسته کلی جراحی باز و بسته تقسیم کرد. در جراحی باز، برش بزرگی برای انجام جراحی ایجاد میشود و در جراحی بسته، از ابزارهایی برای ورود به منطقه آسیب دیده استفاده میشود.